Zwichnięcie barku - najważniejsze informacje Drukuj Email
Wpisany przez W.P.   
czwartek, 22 marca 2018 10:07

Zwichnięcie barku - najważniejsze informacje

Do zwichnięcia barku najczęściej dochodzi na skutek urazu lub upadku. Prowadzi do uszkodzenia stawu, które objawia się silnym bólem. Może być związane ze zniekształceniem ramienia. Leczenie obejmuje nastawienie barku, jego unieruchomienie, a następnie rehabilitację.

 

Zwichnięcie barku - przyczyny

Zwichnięcie barku najczęściej jest skutkiem urazu, np. upadku bądź kontuzji w trakcie uprawiania sportu. Zdarza się, że bywa wynikiem upadku z wysokości, wykręcenia ramienia przez inną osobę bądź silnego uderzenia. Osobie, która uległa wypadkowi, zakłada się temblak, np. opatrunek Dessaulta, lub gips. Wyróżnia się dwa rodzaje zwichnięcia barku. Są one zależne od tego, w jakim kierunku głowa kości ramiennej przemieściła się w stosunku do panewki łopatki. Pierwszym rodzajem jest przednie zwichnięcie stawu ramiennego. W tym przypadku głowa kości ramiennej przesuwa się w stosunku do panewki stawu do przodu i do dołu. Jest to najczęściej występujący typ uszkodzenia i ma tendencję do nawracania. Drugą możliwością jest tylne zwichnięcie stawu ramiennego. Głowa kości ramiennej w stosunku do łopatki przemieszcza się do tyłu. Do takiego urazu dochodzi zwykle u motocyklistów po wypadkach. Pojawia się dużo rzadziej niż przednie zwichnięcie i jest od niego trudniejsze do zdiagnozowania, a także leczenia.

Objawy zwichnięcia barku

Przy zwichnięciu kość ramieniowa wypada z torebki stawowej na skutek uszkodzenia części stawu. Do objawów zwichnięcia barku należą: ból barku, zniekształcenie wyglądu ramienia, kłopoty z poruszaniem nim, krwiak, zasinienie, a także opuchlizna. Silny ból może spowodować dodatkowe symptomy, takie jak zawroty głowy, wymioty, mdłości, a także osłabienie, omdlenia oraz nadmierne pocenie się.

Jak leczyć zwichnięty bark?

Po urazie barku specjalista zleca wykonanie zdjęcia rentgenowskiego (RTG). Na jego podstawie może dokładnie zdiagnozować pacjenta. Stwierdza, czy doszło do przedniego czy tylnego zwichnięcia. Następnie nastawia bark, zazwyczaj przy użyciu ogólnego znieczulenia. W przypadku powikłań może być konieczna operacja. Kolejny krok po nastawieniu barku to założenie gipsu bądź temblaka, który poszkodowany powinien nosić do czasu zagojenia się torebki stawowej. Aby zmniejszyć ból, stosuje się środki przeciwbólowe wydawane na receptę. Kilka tygodni od urazu można zacząć poruszać ramieniem, delikatnie i stopniowo. Ważnym elementem leczenia zwichniętego barku jest rehabilitacja przez kinezyterapię. Są to ćwiczenia bez obciążenia, a następnie zwiększające siłę i stabilizujące staw. Po treningu warto użyć lodu, aby zmniejszyć ból i obrzęk. Godne polecenia są też zabiegi terapii manualnej, odblokowujące bark i poprawiające ruchomość stawu. Można też wykorzystać plastrowanie dynamiczne oraz fizykoterapię (pole magnetyczne, laser lub ultradźwięki).

Poprawiony: czwartek, 22 marca 2018 10:17