Wnuczek za wolno rośnie?

Niski wzrost u dziecka i jego wolny rozwój mogą być związane z występowaniem celiakii. To choroba genetyczna, przy której pojawia się nieprawidłowa reakcja na gluten – zanikają kosmki jelitowe, odpowiedzialne za wchłanianie substancji odżywczych. Organizm jest więc niedożywiony, pojawiają się niedobory. Diagnozę choroby warto rozpocząć od testów DNA, natomiast jej leczenie polega na przejściu na dietę bezglutenową.

Celiakia u dziecka – objawy
Celiakia u dzieci zwykle ma tzw. postać jawną, czyli taką, której większość objawów związanych jest z układem pokarmowym. U niemowląt do 6. miesiąca życia pojawiają się biegunka i wymioty. Dzieci do 3. roku życia mogą mieć dodatkowo nudności, wzdęcia, brak apetytu. W tym wieku można zauważyć już niski wzrost i masę dziecka, a także opóźnienie w rozwoju psycho-fizycznym.
Starsze dzieci cierpią z powodu niedoborów, dlatego – oprócz spowolnienia wzrostu – mogą pojawić się m.in. anemia, osłabienie, osteoporoza, depresyjny nastrój czy zmiany w jamie ustnej, a także rozdrażnienie i bladość.
Warto wiedzieć, że u wielu dzieci z celiakią można zaobserwować charakterystyczną postawę: powiększony brzuch oraz opuszczone ramiona i pośladki.

Celiakia – badanie DNA – od niego warto zacząć
Jeśli u dzieci zauważa się objawy celiakii, diagnostykę warto rozpocząć od wykonania szybkiego testu DNA. Celiakia jest bowiem chorobą genetyczną, za którą odpowiada występowanie genów HLA DQ2 i/lub HLA DQ8. Jeśli test wykaże obecność genów, w dalszej kolejności wykonuje się oznaczenie przeciwciał tTG, by sprawdzić, czy celiakia jest aktywna. Jeśli natomiast badanie DNA nic nie wykazuje – celiakia zostaje wykluczona. W niektórych przypadkach, szczególnie u dzieci, po wykonaniu testu DNA oraz oznaczeniu przeciwciał możliwe jest uniknięcie nieprzyjemnej biopsji jelita.
Warto wiedzieć, że im szybciej zostanie wykryta celiakia u dziecka, tym szybciej będzie można rozpocząć leczenie – wprowadzić dietę bezglutenową. Szybciej dziecko wróci też więc do zdrowia i zacznie się prawidłowo rozwijać.

Dieta bezglutenowa u dziecka chorego na celiakię
Jeśli dieta bezglutenowa będzie w pełni przestrzegana, dziecko będzie rozwijało się w pełni prawidłowo. Dzieci dużo szybciej niż dorośli wracają bowiem do zdrowia, ponieważ błona śluzowa jelit szybciej się regeneruje. Warto jednak zdawać sobie sprawę, że zakazane jest spożywanie nawet minimalnej ilości glutenu.
Wprowadzenie diety bezglutenowej u małego dziecka jest dużo prostsze niż przekonanie go do tego później. Wynika to z faktu, że nie miało ono jeszcze kontaktu z dużą ilością różnorodnego pożywienia, nie zna wielu smaków. Nie będzie więc tęsknić za jedzeniem, które mogło być wcześniej jego ulubionym. Małe dziecko szybko przyzwyczai się do diety bezglutenowej.
Ważne jednak, by posiłki bezglutenowe spożywały także osoby z otoczenia malucha. W przeciwnym razie może się on buntować, chcąc spróbować tego, co jedzą inni. Najbezpieczniejszym i najprostszym rozwiązaniem jest wprowadzenie diety bezglutenowej dla wszystkich członków rodziny. Nie tylko zminimalizuje to ryzyko spożycia przez dziecko glutenu, ale także zapewni potrzebne wsparcie emocjonalne.

Nieleczona celiakia – niski wzrost, padaczka, a nawet nowotwór
Niewprowadzenie diety bezglutenowej może w poważny sposób odbić się na zdrowiu dziecka. Oprócz niskiego wzrostu i opóźnienia w rozwoju, narażone jest ono na negatywne skutki w przyszłości. Należą do nich np. padaczka, depresja, problemy z płodnością, a nawet nowotwory – głównie układu pokarmowego. Warto wiedzieć, że celiakii nie da się całkowicie wyleczyć – konieczne jest przestrzeganie diety bezglutenowej całe życie. Eliminacja glutenu zapewnia jednak ochronę przed negatywnymi skutkami choroby.

Agnieszka Łapajska, testDNA, www.testDNA.pl
Zdjęcie: ©Yaruta/Depositphotos.com